Program

Charakterystyka uwarunkowań pracy dyrektora i działania całej placówki. Najważniejsze problemy i możliwości sprostania pojawiającym się wyzwaniom. Polityka wsparcia instytucjonalnego a szanse na podejmowanie działań wyprzedzających powstawanie nowych problemów. Priorytety i hierarchia celów działania placówki i jej menedżera.

Jedyną stałą w naszych współczesnych społeczeństwach jest zmiana! W jaki sposób zmiany społeczne i ekonomiczne wpływają na rolę instytucji opieki długoterminowej w społeczeństwach europejskich? Wystąpienie przedstawia różne zmiany w społeczeństwach europejskich i omawia ich wpływ na rolę instytucji opieki długoterminowej w społeczeństwie. Przedstawione i omówione zostaną również różne przyszłe scenariusze dotyczące roli instytucji opieki długoterminowej w społeczeństwach europejskich.

Moderator: Grzegorz Baranowski

1. Problemy z zabezpieczeniem usług zdrowotnych mieszkańcom DPS

· bariery systemowe
· miejsce i rola pielęgniarki w DPS
· miejsce innych zawodów medycznych (fizjoterapeuci, ratownicy medyczni)
· postępowanie z lekarstwami podopiecznych

2. Sytuacja organizacyjna i prawna domów pomocy społecznej:

· dostrzegalny brak kadr – polityka płacowa
· sposób finansowania usług
· stan prawny nieadekwatny do problemów występujących w DPS
· zmiany w przepisach prawa

3. Kierunki zmian – dobre praktyki

· zmiana jakościowa w DPS
· deinstytucjonalizacja w DPS
· DPS a środki unijne w nowej perspektywie finansowej (prezentacja projektów)

Czy jako organizacje opiekuńcze i specjaliści do spraw opieki pracujemy dla naszych klientów? Czy raczej dla towarzystw ubezpieczeniowych lub władz (lokalnych), skoro to one najczęściej pokrywają (lwią część) kosztów opieki? Zdaniem Kostera, opieka to praca dla klientów. Autor przedstawi swoje poglądy, wyjaśniając, co to oznacza dla organizacji i specjalistów w sektorze usług opiekuńczych.

Osoby z demencją są ważnymi klientami instytucji opieki długoterminowej. Szacuje się, że w krajach europejskich 20-30% osób cierpiących na otępienie mieszka w różnego typu instytucjach opieki długoterminowej. Wystąpienie poruszy niektóre aspekty etyczne opieki: znaczenie szybkiego rozpoznania choroby oraz wsparcia po diagnozie, odpowiednich informacji o rozpoznanej chorobie, dzielenia się wiedzą wśród personelu opieki etc. Nacisk zostanie położony na zaawansowaną opiekę w przypadku demencji i związane z nią dylematy etyczne.

Jak znaleźć kompromis i nowe rozwiązania w obliczu ograniczonych zasobów ludzkich i nieograniczonych życzeń klientów – wpływ różnic kulturowych na kwestię opieki nad osobą niesamodzielną. Finlandia przechodzi obecnie głębokie zmiany w zakresie spraw społecznych i opieki zdrowotnej. Zmieniają się ramy strukturalne, zwłaszcza w opiece nad osobami starszymi. Świadczeniodawcy muszą stworzyć nową kulturę opieki nad osobami w podeszłym wieku. Wykład będzie się koncentrować na wolnej woli pensjonariuszy, na tym, jak i gdzie chcą spędzić resztę swojego życia. Wiele badań wykazało, że osoby starsze w Finlandii w ostatnich latach swojego życia zbyt często przenoszone są z domu do szpitala. Wiele z nich spędza końcówkę życia na wózku inwalidzkim. Obowiązkiem dyrektora jest stworzenie takiego scenariusza opieki, w którym brany jest pod uwagę zarówno punkt widzenia osób starszych i ich rodzin, jak i opinia specjalistów do spraw opieki – i w którym wszyscy uczestnicy tego procesu będą o tym pamiętać. Kierownik musi również ocenić dostępne zasoby i strukturę personelu oraz to, w jaki sposób rodzina włączana jest w proces opieki na osobami starszymi.

Podejście wykorzystujące zespół multidyscyplinarny (ang. multidisciplinary team – MDT) jest wymieniane jako jeden z najskuteczniejszych sposobów świadczenia i planowania opieki. Zespół multidyscyplinarny tworzy unikalną strukturę komunikacji i specjalne strategie rozwiązywania problemów i konfliktów. Studium przypadku dotyczące udanego wdrożenia opieki paliatywnej w instytucji opieki długoterminowej pokazuje możliwe wyzwania i korzyści wynikające z wykorzystania środowiska MDT. Badanie dostarcza głębszej wiedzy na temat wpływu zastosowania metody MDT na podopiecznych, a także na temat metod zarządzania używanych w różnych kulturach pracy oraz różnic dotyczących kompetencji i efektywności struktur komunikacyjnych członków MDT.

Wykład nawiązuje do osiągnięcia satysfakcji zawodowej w oparciu o szczęście osobiste. Usatysfakcjonowany kierownik buduje zespół w oparciu o najwyższe wartości etyczne. Prowadzi to do stworzenia grupy pracowników, w której relacje międzyludzkie znajdują się na jak najwyższym poziomie. Skutkuje to wyższą jakością usług i relacji interpersonalnych.

Pracownicy oczekują urozmaiconej i satysfakcjonującej pracy, która będzie rozwijać ich umiejętności, przyczyniając się jednocześnie do poprawy jakości opieki pielęgniarskiej. Badanie Kunta10 ma na celu określenie zmian zachodzących w pracy personelu w sektorze publicznym, jak również wpływu tych zmian na zdrowie i dobre samopoczucie pracowników. Wyniki badań są wykorzystywane w celu poprawy satysfakcji personelu i jakości życia zawodowego. Wykład pokaże, w jaki sposób możemy wykorzystać wyniki badania Kunta10 (dostępne od marca 2017), tak by oczekiwania pracowników miały odzwierciedlenie w rzeczywistości.

W ostatnich latach szczególnie widoczne stają się trendy i sugestie (nie tylko na poziomie ogólnych regulacji UE, lecz także propozycji poszczególnych krajów członkowskich), zgodnie z którymi powinniśmy “pozbyć się” dużych instytucji opieki długoterminowej i zastąpić je mniejszymi. Jako główny argument przytacza się jakość życia. Sugerowana wielkość instytucji opieki długoterminowej to jednak nie 100, 80 lub 60, lecz raczej 8, 12, czy maksymalnie 40 łóżek. Czy i w jaki sposób maksymalna liczba łóżek w instytucji opieki długoterminowej ma wpływ na jakość życia? Czy taki model byłby ekonomicznie możliwy do utrzymania w krajach europejskich? I wreszcie, czy warto dążyć do jednego, idealnego modelu, jeśli nasze indywidualne losy i preferencje nie są identyczne?

Pomimo trudności związanych z wiekiem podeszłym, a czasami także niepełnosprawnością, osoby starsze w instytucjach lub w domach są najbardziej uprawnione do wypowiadania się na temat starości, ich życia codziennego i sposobów poprawy jego jakości. Pomimo to, profesjonaliści i rodziny często wypowiadają się w ich imieniu, ryzykując realne przyćmienie ich rzeczywistych pomysłów, potrzeb i życzeń. W celu oddania im głosu i umożliwienia pełnej realizacji praw obywatelskich, Stowarzyszenie Dyrektorów dla Osób Starszych (AD-PA) uruchomiło projekt Citoyennage (zrost słów „citizenship” – obywatelstwo i „great age” – wspaniały wiek). Powołaniem Citoyennage jest zapewnienie osobom starszym, przy pomocy corocznych spotkań, możliwości wyrażenia siebie w kwestiach dotykających ich codziennie. Te coroczne spotkania służą spisaniu zestawienia zawierającego rekomendacje i konkretne propozycje, które następnie członkowie Citoyennage mogą wdrożyć w swoich poszczególnych instytucjach.

„Dbaj i lecz / Care and Cure” – dyskusja na temat profilowania opieki profesjonalnej staje się coraz ważniejsza, biorąc pod uwagę ważne rozróżnienie między „dbaj” a „lecz”. Odnosi się ono zarówno do paradygmatu opieki, oscylującej między zaangażowaniem a procedurami medycznymi, jak i do organizacji samej pracy i zaangażowania specjalistów opieki długoterminowej.

Tak zwane pokolenie wyżu demograficznego w Europie stopniowo osiąga wiek emerytalny. Osoby te mają własną wizję tego, jak ma wyglądać godna starość. Wykład przedstawia różne czynniki społeczne, polityczne i środowiskowe, które są istotne dla zrozumienia potrzeb tej grupy dotyczących życia i opieki w podeszłym wieku. Ponadto przedyskutowana zostanie kwestia tego, jakiego typu zakłady opieki są potrzebne w przyszłości, aby móc zaspokoić owe potrzeby, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i ze szczególnym uwzględnieniem obecnej sytuacji w Szwajcarii.

Wykład poświęcony jest roli dyrektora w procesie zmian. Oparty jest na moim 28-letnim doświadczeniu w zarządzaniu instytucjami społecznymi. Uważam, że celem naszych działań muszą być postępowanie etyczne, kompetencje, niezależność, jakość i innowacja. Obecne czasy są trudne dla działań społecznych, możliwa jest jednak poprawa sytuacji i stworzenie ludziom lepszych warunków do życia. Jestem przekonany, że instytucje społeczne opierają się na rzetelności i odpowiedzialności dyrektora. Najważniejszym celem jest patrzeć w przyszłość, zachowując szacunek dla przeszłości i żyjąc teraźniejszością.

Obecnie służby socjalne muszą znaleźć inne niż dotychczas metody pomagania ludności. Kryzys finansowy, trudności życiowe, brak dostępu do odpowiednich usług nie pozwalają nam służyć ludziom w odpowiedni sposób. Musimy więc stworzyć nowe możliwości dotyczące pracy z osobami starszymi i niepełnosprawnymi i zaoferować im inne zajęcia. Postępujący proces starzenia się społeczeństwa także stanowi dla naszych służb poważne wyzwanie.

Prezentacja przedstawia Dementia Support Australia (DSA) – wyjątkową w skali międzynarodowej, darmową, krajową instytucję, która udziela wsparcia i rad dotyczących zapewnienia wysokiej jakości opieki osobom z behawioralnymi i psychologicznymi objawami demencji. Przedstawiciele zostaną poinformowani o tym, dlaczego DSA zapewnia innowacyjne podejście do opieki w Australii jak również o dotychczasowych ustaleniach świadczących o skuteczności usługi.

Za sprawą głębokich przemian w australijskim programie imigracyjnym, które dokonały się w końcówce lat 70 oraz w latach 80 XX wieku, populacja kraju, która była niegdyś europocentryczna, stała się jedną z najbardziej zróżnicowanych pod względem rasowym i kulturowym populacji na świecie. Co ważne, Australia poradziła sobie z „rewolucją kulturową” w sposób spokojny i harmoniczny. Różnorodne grupy etniczne mają możliwość wyrażania swego dziedzictwa kulturowego w ramach ujednoliconej i wyjątkowej kultury narodowej. W ciągu ostatnich czterdziestu lat, Australii udało się zmienić jej wizerunek. Z „europejskiej placówki” w Azji/na Pacyfiku przeobraziła się ona w dynamiczną i stanowiącą wartość dodaną część półkuli azjatyckiej. Opisana transformacja nie obyła się jednak bez wyzwań. Szczególnym z nich była kwestia świadczenia skutecznych usług związanych z opieką nad osobami starszymi na rzecz rosnącej w szybkim tempie liczby starzejących się Australijczyków azjatyckiego pochodzenia. Australia posiada jeden z najbardziej rozwiniętych systemów opieki nad osobami starszymi na świecie, który cieszy się międzynarodowym uznaniem. Zaistniała jednak pilna potrzeba zróżnicowania ustawodawstwa, polityki, procedur oraz protokołów przekazania, w sposób zapewniający uwzględnienie kulturowych, społecznych, religijnych i rasowych zmian zachodzących w społeczeństwie. „Porządna porcja jajek na boczku nie może zastąpić azjatyckiego Congee lub pierożków Dim Sum jako pożywnego śniadania”. Niniejszy artykuł w szczegółach odnosi się do wyzwań i korzyści związanych z wprowadzaniem w życie rewolucji w tej branży.

Niniejszy raport stanowi przegląd tego, jak usługi opieki nad osobami w podeszłym wieku (zarówno komercyjne jak i non-profit) zmieniły się na przestrzeni ostatniej dekady. Zaistniały ogromne zmiany odnoszące się do własności domów opieki, chociaż brak jest danych obejmujących wszystkie państwa UE odnoszących się do rodzaju własności i/lub celów ekonomicznych dostawców usług. Raport zawiera także informacje pochodzące z badań, ocen oraz ankiet dotyczących różnic w odniesieniu do dostępności, jakości i efektywności usług świadczonych w publicznych i prywatnych domach opieki.